Hodowlane – i nie tylko – osiągnięcia zarządzanej przez pana firmy znane są w całym kraju i nie ma chyba wystawy, na której wystawiane przez was zwierzęta nie zdobywałyby najwyższych laurów. Skądinąd wiem również, że po oferowane do sprzedaży zwierzęta przyjeżdżają hodowcy z terenu całej Polski.
– Zabrzmi to mało skromnie, ale to prawda. Od lat bowiem konsekwentnie realizujemy programy hodowlane, osiągając coraz wyższe wyniki produkcyjne zarówno w produkcji roślinnej, jak i zwierzęcej. W skład naszego przedsiębiorstwa wchodzi 6 zakładów rolnych: w Długich Starych, w Krzycku Małym, Niechłodzie, w Strzyżewicach, w Święciechowej i w Trzebinach. Gospodarujemy łącznie na ponad 3 tysiącach hektarów, z czego część stanowi bazę paszową dla stada bydła mlecznego liczącego łącznie ok. 3000 sztuk, z czego 1100 to krowy mleczne, a 80% naszego mlecznego pogłowia jest zgenomowane.
Genotypowanie samic to najnowocześniejsza i zarazem najdokładniejsza metoda doskonalenia stada, pozwalająca na szybkie uzyskanie wyznaczonego celu hodowlanego. Jakie są priorytety w waszym mlecznym stadzie?
– Genotypowanie umożliwia nam przede wszystkim prowadzenie produkcji mleka A2A2, czyli pozyskiwania surowca o zaniżonej zawartości laktozy. I właśnie z myślą o produkcji tego mleka niebawem ukończymy i oddamy do użytkowania naszą ogromną inwestycję, jaką jest nowoczesna, wolnostanowiskowa obora na 300 krów, którą zasiedlą wyłącznie sztuki dające mleko A2A2. Mamy nadzieję, że w przyszłości za takie mleko będziemy mogli uzyskiwać lepszą cenę.
Jaka jest obecnie produkcja mleka w spółce?
– Produkujemy około 18 milionów litrów mleka rocznie, które trafia do Strzeleckiej Spółdzielni Producentów Mleka w Strzelcach Krajeńskich, z którą – co muszą podkreślić – współpraca doskonale nam się układa. I właśnie m.in. dzięki tak wysokiej produkcji mleka możemy realizować wszelkie inwestycje. A te prowadzone są przede wszystkim w kierunku wdrażania – zarówno w produkcji zwierzęcej, jak i roślinnej – najnowocześniejszych, dostępnych technologii. Warto tutaj wspomnieć, że nasza mleczna ferma w Niechłodzie była jedną z pierwszych w kraju, gdzie już ponad dekadę temu wprowadziliśmy automatyczny dój na 8 robotach udojowych Lely. Dziś średnia wydajność z tej obory zbliża się do 14 tys. kg mleka od krowy, a nasze doświadczenie w tym zakresie daje nadzieję, że uruchomienie nowego, również w pełni zrobotyzowanego i zapewniającego zwierzętom najwyższy dobrostan obiektu umożliwi nam kontynuację wzrostu produkcji mleka. Obecnie jesteśmy na etapie montażu robotów i – jak zakładamy – w marcu przyszłego roku uzyskamy już pełną produkcję.
Rozumiem, że dziesięcioletnie doświadczenie w pracy z robotami wykluczyło jakiekolwiek inne rozwiązanie w kwestii doju?
– Oczywiście. Zrobotyzowany dój przyczynił się do systematycznego wzrostu wydajności krów, ponadto zmniejszyły się koszty związane z zatrudnieniem. Dość powiedzieć, że 400 krów dojonych na robotach obsługują tylko 4 osoby: dwóch oborowych i dwóch zootechników, którzy wspomagają się również programem do zarządzania stadem Afimilk.
Czy nowy obiekt oznacza zwiększenie mlecznego pogłowia spółki?
– Jak najbardziej! Idziemy w kierunku zwiększenia stada podstawowego i jego produkcyjności. Im większa jest produkcja mleka, tym większy uzyskujemy dochód. W tym roku ceny mleka mocno dołowały, dlatego też powstałą dziurę cenową „zasypiemy” większą ilością krów i większą sprzedażą mleka. Taką mamy koncepcję, a własny materiał hodowlany czeka już na nową oborę. Rozwijanie produkcji zwierzęcej to w naszej spółce konieczność. Bonitacja uprawianych przez nas gleb wynosi 0,78, czyli jest bardzo niska. Oznacza to, że 70–80% gruntów to V-VI klasa, dlatego jedyną dla nas szansą jest produkcja mleka. I dlatego też powstająca właśnie obora to nie jest nasze ostatnie w tej kwestii słowo. Jest to bowiem pierwszy etap zaplanowanej inwestycji. Drugi zakłada budowę w Trzebinach kolejnego obiektu, tak, by łącznie utrzymywanych było tutaj ok. 1200 sztuk krów. Czy uda się nam to zrealizować? Czas pokaże, niemniej zaniechanie inwestycji przy obecnym rozwoju technologicznym oznacza cofanie się.
Inwestycje w najnowocześniejsze technologie odbywają się jednak nie tylko w produkcji zwierzęcej. Również roślinnej, która jest drugim kierunkiem naszej działalności. W naszej firmie – obok zabezpieczenia bazy paszowej dla bydła – zajmujemy się również uprawą zbóż, buraków cukrowych, rzepaku oraz kukurydzy ziarnowej. Najnowocześniejszy park maszynowy czy wdrożenie najnowszych, kompleksowych technologii upraw sprawia, że nawet na słabej jakości glebach uzyskujemy bardzo dobre plony. Cały park maszynowy wyposażony jest w system GPS, co umożliwia precyzyjny nadzór i koordynację nad wykonywanymi pracami.
PR Długie Stare nie tylko bydłem mlecznym słynie. Również mięsnym, bo przecież buhaj Salko przez szereg lat z rzędu nie miał sobie równych w kraju.
– Prowadzona w Gołanicach ferma bydła mięsnego to nasz autorski projekt. Utrzymujemy w niej 400 sztuk bydła, w tym 280 krów mamek i koncentrujemy się przede wszystkim na hodowli rasy limousine, sprzedając byki hodowlane i jałówki cielne do dalszej hodowli, głównie rolnikom indywidualnym. Z tego, co mi wiadomo, jesteśmy jedną z nielicznych firm, która w hodowli bydła mięsnego uzyskuje rentowność. Ewenementem niemal na europejską skalę jest fakt, że w mięsnym stadzie – obok oczywiście krycia naturalnego i inseminacji – stosujemy transfer zarodków, dzięki czemu uzyskujemy coraz większy postęp genetyczny.
Dziękuję za rozmowę.
O rozwiązaniach i technologiach, jakie zastosowane będą – jak wszystko na to wskazuje – w najnowocześniejszej obecnie w kraju i będącej już na ukończeniu oborze w zakładzie w Trzebinach, jak również o obecnie funkcjonujących 4 oborach, napiszemy w kolejnym wydaniu naszego Tygodnika.